Detektywi Skierniewice, Detektyw Skierniewice, Prywatny Detektyw Skierniewice, Cennik Usług Detektywistycznych Skierniewice
Detektywi Skierniewice, Biuro Detektywistyczne Skierniewice, Agencja Detektywistyczna Skierniewice, Detektyw Skierniewice, Prywatny Detektyw Skierniewice, Cennik Usług Detektywistycznych Skierniewice
Mieszkasz w Skierniewicach? Szukasz Detektywa?
zapraszamy do skorzystania z naszych usług detektywistycznych
- licencja prywatnego detektywa od 2006r
- były pracownik Komendy Głównej Policji,
- wykształcenie prawnicze
- super sprzęt fotograficzny,
- lokalizatory GPS, podsłuchy, mini kamery,
- współpraca z kobietami detektyw
Po zakończonych działaniach detektywistycznych każdy klient agencji detektywistycznej dostaje sprawozdanie wraz z dokumentacją zdjęciową.
nasze podstawowe usługi:
- DOWODY na ZDRADĘ,
- POSZUKIWANIE DŁUŻNIKÓW i MAJĄTKÓW,
- WERYFIKACJA KONTRAHENTÓW,
- WINDYKACJA NALEŻNOŚCI (polubowna i prawna),
- WERYFIKACJA ZWOLNIEŃ LEKARSKICH,
- PORADY PRAWNO-DETEKTYWISTYCZNE,
- USTALANIE DANYCH.
- POSZUKIWANIE OSÓB ZAGINIONYCH
- SPRAWY KARNE
- WYNAJEM I SPRZEDAŻ SPRZĘTU DETEKTYWISTYCZNEGO
(GPS,podsłuchy, kamery, szpieg komputerowy)
Zapraszamy do skorzystania z naszych detektywistycznych.
Monika - Kobieta Detektyw 535 440 037
Krzysztof - Detektyw - 502 492 132
------------------------------------------------------------------------
Nasze marki:
Nasze blogi detektywistyczne:
--------------
Źródło: WIKIPEDIA
Skierniewice – miasto na prawach powiatu, położone na Równinie Łowicko-Błońskiej, w połowie drogi między Warszawą a Łodzią, w województwie łódzkim. Miasto było stolicą województwa skierniewickiego w latach 1975–1998. Miasto położone jest w dorzeczu Wisły, na Nizinie Środkowomazowieckiej, w południowej części Równiny Łowicko-Błońskiej. Były miastem duchownym[7] arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w ziemi rawskiej województwa rawskiego w 1792 roku[8].
Skierniewice są jednym z 312 miast należących do Związku Miast Polskich.
Spis treści
[ukryj]- 1Nazwa miasta
- 2Położenie
- 3Topografia i podział administracyjny
- 4Demografia
- 5Klimat
- 6Przyroda
- 7Historia miasta
- 8Skierniewice jako garnizon wojskowy
- 9Ludność żydowska
- 10Gospodarka
- 11Administracja
- 12Bezpieczeństwo publiczne
- 13Transport
- 14Mosty
- 15Główne ulice Skierniewic
- 16Architektura
- 17Oświata i nauka
- 18Stowarzyszenia i organizacje
- 19Zabytki Skierniewic
- 20Park Miejski
- 21Kultura
- 22Promocja miasta
- 23Sport i rekreacja
- 24Bulwar Przyjaźni
- 25Szlaki rowerowe i piesze
- 26Uzdrowisko Skierniewice
- 27Media lokalne
- 28Religia
- 29Skierniewiczanie
- 30Ciekawostki
- 31Polityka
- 32Miasta i gminy partnerskie
- 33Zobacz też
- 34Przypisy
- 35Bibliografia
- 36Linki zewnętrzne
Nazwa miasta[edytuj]
Istnieją dwie wersje pochodzenia nazwy miasta, jednak najbardziej prawdopodobne jest pochodzenie od nazwy „skwierczącego” kwiczoła – łownego ptaka z rodziny drozdów[9].
Położenie[edytuj]
| Współrzędne geograficzne | |
|---|---|
| na północ | 51°57′010″N |
| na wschód | 20°08′030″E |
Skierniewice są otoczone od północy przez Puszczę Bolimowską, która stanowi fragment Bolimowskiego Parku Krajobrazowego. Fragment zachodniej granicy miasta wyznacza Las Zwierzyniecki. Na południowy wschód od miasta znajduje się las w Strobowie i Pamiętnej. Przez miasto przepływa rzeka Skierniewka oraz rzeka Rawka, która styka się w północno-wschodniej części Skierniewic.
Wysokości bezwzględne zmieniają się niewiele na obszarze miasta i wynoszą od 112 m n.p.m. na krawędzi Puszczy Bolimowskiej do 138 m n.p.m. w południowo-wschodnim rejonie miasta.
W latach 1975-1998 Skierniewice należały do województwa skierniewickiego. W tamtych latach Skierniewice były najmniej zaludnionym miastem wojewódzkim w Polsce.
Skierniewice leżą w centralnej Polsce na północnym wschodzie województwa łódzkiego na Nizinie Środkowo Mazowieckiej między dwoma największymi aglomeracjami: łódzką i warszawską.
Odległość w linii prostej między Skierniewicami i Warszawą wynosi 66 km[10] natomiast między Skierniewicami i Łodzią 53 km[11].
Od geometrycznego środka Polski, czyli Piątka odległość w linii prostej wynosi 48 km, natomiast samochodem do pokonania jest 73 km.[12]
Sąsiednie gminy: Bolimów, Głuchów, Godzianów, Łyszkowice, Maków, Nieborów, Nowy Kawęczyn, Puszcza Mariańska, Rawa Mazowiecka.
Rozwój terytorialny miasta[edytuj]
- 1 stycznia 2012 roku do Skierniewic dołączono część poligonu o powierzchni 150 ha, wcześniej należącego do gminy Maków.
- W roku 2014 przyłączono do terytorium miasta obszar o powierzchni 18,82 ha należącego wcześniej do gminy Skierniewice - obr. Miedniewice.
Rzeźba terenu[edytuj]
Pod względem fizycznogeograficznym obszar Skierniewic położony jest w obrębie makroregionu Wzniesień Południowomazowieckich i na granicy dwóch mezoregionów:
Strefę przejściową pomiędzy Równiną a Wzniesieniami Łódzkimi stanowi krawędź geomorfologiczna, słabo zaznaczona w terenie. Jej partie szczytowe rozciągają się na linii Dąbrowice-Balcerów-Strobów i wznoszą się na wysokość 134-135 m n.p.m. W związku z tym część północna miasta położona jest w obrębie Równiny Łowicko-Błońskiej, w strefie krawędziowej Wzniesień zlokalizowane są pobliskie miejscowości takie jak Mokra Lewa, Miedniewice, Samice i Pamiętna. Jest to obszar staroglacjalny, znajdujący się na skłonie wysoczyzny polodowcowej, która powstała w okresie zlodowacenia Warty.
Hydrografia[edytuj]
Skierniewice położone są w dorzeczu Wisły w zlewisku Morza Bałtyckiego. Największą powierzchnię zlewiska rzecznego na terenie miasta stanowi rzeka Rawka, Skierniewka(Łupia). Przez miasto przepływa ciek wodny nazwany Pisią lub Zwierzynką oraz struga wpływająca od wschodniej strony miasta, przepływająca przez centrum wpływająca do rzeki Skierniewka w Parku Miejskim nazywana potocznie „Smródką”. W mieście znajdują się dwa zbiorniki wodne:
- Zbiornik wodny Zadębie
- Zalew Poniatowskiego
Gleby[edytuj]
W 2001 roku w mieście i w nadleśnictwie Skierniewice zostały przeprowadzone badania, prace glebowo-siedliskowe przez Zespół Urządzania Lasu RDLP w Łodzi dla obrębu Skierniewice i w roku 2009 przez Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej O.Warszawa. W wyniku tych prac wyodrębniono ok. 13 typów i ponad 40 podtypów gleb.
Na gruntach Skierniewic największy udział mają najczęściej spotykane w polskich lasach gleby rdzawe, łącznie 69,5%. Znaczący udział mają również gleby płowe oraz w mniejszym stopniu gleby bielicowe, brunatne, gruntowo glejowe i czarne ziemie.
Topografia i podział administracyjny[edytuj]
Najstarszą częścią miasta jest centrum. Znajdują się tam kamienice z przełomu XIX i XX wieku oraz inne budynki z tego okresu. Dookoła rozciągają się nowsze osiedla, budowane głównie w latach PRL-u, na północy jedna z największych dzielnic mieszkaniowych – Widok powstałe w latach 70. i 80. XX wieku. Najdalej wysunięta dzielnica mieszkaniowa Skierniewic znajduje się na północny wschód od centrum – ok. 5 km. Najnowsze osiedla tego stulecia powstają głównie w południowym centrum Skierniewic.
Osiedla domków jednorodzinnych mieszczą się na osiedlu Zadębie (największym osiedlu domków jednorodzinnych), osiedlu Makowska, osiedlu Feliksów, osiedlu Grabina, osiedlu Halinów, osiedlu Balcerów, osiedlu Ruda, osiedlu Sadowiczów, osiedlu Serwituty, osiedlu Starbacicha, oraz po części w dzielnicy Rawka.
Obecnie w budowie jest wiele nowoczesnych bloków , a w tym budowa nowoczesnego osiedla "EKO" przy ulicy Sobieskiego 16 [13]
Dzielnice[edytuj]
Osiedla[edytuj]
.jpg)
|
|
Demografia[edytuj]
Rozwój demograficzny[edytuj]
Rozwój demograficzny Skierniewic związany był i jest ze wcielaniem pogranicznych terenów i tym samym z rozwojem terytorialnym miasta – ale nie tylko, do rozwoju demograficznego przyczyniło się także wybudowanie dzielnicy Widok w latach 70 XX w. Od 1921 roku ludność miasta wzrosła o ponad 32 tys. tj o ponad sto procent.
Dane demograficzne na dzień 31.06.2016[edytuj]
Stan ludności na dzień 31.06.2016.
| Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
| Populacja | 47 974 | 100 | 24 676 | - | 22 370 | - |
| Gęstość zaludnienia [mieszk./km²] | 1329 | |||||
- Pobyt czasowy – 928
- Pobyt stały - 47 046
Źródło[15]:
Liczba ludności w poszczególnych miesiącach i latach[edytuj]
Stan na dzień 31 grudnia każdego roku (2003-2007), zameldowani na pobyt stały i czasowy łącznie.[16]
Największą populację Skierniewice zanotowały w 2007 roku – 49 344.
Piramida wieku[17][edytuj]
Statystyka miasta[edytuj]
Według danych GUS-u na dzień 31.12.2012 Skierniewice były 90. miastem w Polsce pod względem liczby ludności[18]
Klimat[edytuj]
Klimat Skierniewic zbliżony jest do klimatu panującego na całym obszarze nizinnym Polski. Temperatury kształtują się pod wpływem zarówno powietrza kontynentalnego, jak i również oceanicznego. Skierniewice leżą w strefie najniższych opadów w Polsce. Przeciętna ich suma roczna kształtuje się na poziomie 538 mm, jednak w poszczególnych latach może być ona znacznie niższa. Średnia pokrywa śnieżna wynosi 50-60 dni, a średnia temperatura w Skierniewicach to 8,6 °C.
|
|
Źródło[19]:
Przyroda[edytuj]
Miasto położone między kompleksem czterech lasów. Od północy Skierniewice graniczy z Bolimowskim Parkiem Krajobrazowym, od wschodu z Lasem Zwierzynieckim. Na południu i południowym wschodzie znajdują się dwa kompleksy lasów w granicach administracyjnych miasta i poza nim. W środkowej części miasta znajduje się Park Miejski o powierzchni 42 ha założony w XIV wieku.
Ochrona przyrody[edytuj]
Nowoczesna ochrona przyrody zaczęła się kształtować wraz z rozwojem nauk przyrodniczych w XIX w.
W okresie I wojny światowej lasy skierniewickie były rabunkowo eksploatowane przez administrację niemiecką. Zniszczenia powojenne i wieloletnia gospodarka podporządkowana wyłącznie łowiectwu i hodowli zwierzyny spowodowały duże szkody w drzewostanach. Dopiero w roku 1918 lasy objęła administracja polska. W roku 1919Ministerstwo Rolnictwa i Dóbr Państwowych przekazało lasy skierniewickie SGGW w Warszawie. Prowadzona była tu gospodarka w oparciu sporządzone plany urządzeniowe.
W okresie II wojny światowej okupanci w ciągu 6 lat wycięli tyle drzewostanów, ile zaplanowane było na 27 lat. Dopiero po II wojnie światowej zaczęto zajmować się ochroną przyrody.
Więcej o przyrodzie w Skierniewicach i koło miasta:
Historia miasta[edytuj]
Kalendarium[edytuj]
|
Źródło[20]:
Pierwsze pisemne świadectwa[edytuj]
Pierwsza pisemna wzmianka o Skierniewicach pochodzi z roku 1359. Wtedy właśnie arcybiskup Jarosław Bogoria ze Skotnik przyjął w Skierniewicach księcia mazowieckiego Siemowita III. Książę, którego państwo obejmowało swym zasięgiem Skierniewice, potwierdził w nim arcybiskupią własność tych terenów, a mieszkańców wsi obdarzył nowymi przywilejami.
Arcybiskup Jarosław Bogoria był prawdopodobnie pierwszym z prymasów Polski, który na stałe przebywał w swoich siedzibach w Łowiczu i Skierniewicach. Za jego panowania Skierniewice i całe dobra arcybiskupie zaczęły odnotowywać rozwój ekonomiczny i szybko rozrosły się do całkiem dużej osady, którą można było przekształcić w miasto.
Lokacja miasta[edytuj]
Przywilej lokacyjny Skierniewic podpisał arcybiskup Jan Odrowąż ze Sprowy. Stało się to 19 lutego 1457 roku w Uniejowie. Do miasta wcielono nie tylko osadę Skierniewice, ale także pobliską wieś Dęba. Jan Odrowąż rozbudował i zaludnił miasto, wybudował kościół oraz wyznaczył dni targowe na każdy czwartek i sobotę (jest tak do dziś) i jarmark w dzień św. Jakuba (25 lipca)[potrzebny przypis].
Prawa miejskie nadane przez Odrowąża wraz z przywilejami potwierdził w 1463 roku król Kazimierz Jagiellończyk.
Prymas Jan Przerębski (1559-1562) szczególnie przyczynił się do sławy miasta w całej Polsce. Założył on w Skierniewicach szkołę, której absolwenci z dobrymi skutkami studiowali później na Akademii Krakowskiej. Kierownictwo szkoły powierzył Benedyktowi Herbestowi, który jednak po śmierci swego protektora opuścił miasto, a szkoła zaczęła chylić się ku upadkowi.
W 1610 roku rozpoczęła się budowa pałacu arcybiskupiego. Jego budowę ukończył prymas Wawrzyniec Gembicki. W pałacu tym przyjmowani byli przez prymasów królowie Polski, a także miała miejsce siedziba sądów arcybiskupich. Pierwszym, który przyjechał do Skierniewic był Jan Kazimierz, poszukujący w 1652 roku schronienia przed „morowym powietrzem”. Kiedy jednak choroba pojawiła się w mieście, przeniósł się do Łowicza. Na jesieni 1672 roku Skierniewice odwiedził późniejszy król Polski, hetman wielki koronny Jan Sobieski[potrzebny przypis].
Rozwój i świetność miasta (XVIII wiek)[edytuj]
Pałac arcybiskupi oraz gotycki kościół prymasów spłonęły w pożarze na początku XVIII wieku. Pałac szybko odnowiono w 1721 roku. Jednocześnie abp Stanisław Szembekwybudował nowy barokowy kościół pw. św. Stanisława.
Wraz ze śmiercią króla Augusta II Sasa w 1733 roku rozpoczął się dla Skierniewic krótki czas świetności na politycznej mapie Polski[potrzebny przypis]. W mieście urzędował wtedy prymas Teodor Andrzej Potocki, który z urzędu stał się interreksem. Wkrótce miał sprawować ten urząd ponownie po ucieczce Stanisława Leszczyńskiego z kraju, a przed objęciem tronu przez Augusta III. W ten sposób Skierniewice awansowały do miana „drugiej stolicy Polski”.
W latach 80. XVIII w. prymas Antoni Ostrowski podjął decyzję o przebudowie swego pałacu oraz wybudowaniu nowego kościoła prymasowskiego pw. św. Jakuba na miejscu dawnego gotyckiego. Projektu podjął się nadworny architekt królewski Efraim Schroeger.
Ostatnim z prymasów, który swój urząd sprawował ze Skierniewic był Ignacy Krasicki. To właśnie w Skierniewicach powstawały jego fraszki i bajki. Wydawał też tu redagowaną przez siebie gazetę „Co tydzień”. Rozwój miasta w XVIII wieku wiązał się z powstawaniem manufaktur sukienniczych.
Rozbiory Polski[edytuj]
.jpg)
W czasie rozbiorów Skierniewice trafiły do zaboru pruskiego. Prymasi stracili swoje posiadłości na rzecz króla pruskiego, a miasto zaczęło podupadać[potrzebny przypis].
Wojny napoleońskie przyniosły kolejne zmiany polityczne. Skierniewice znalazły się w granicach Księstwa Warszawskiego, lecz po upadku Bonapartego znalazły się wraz z całym Księstwem we władaniu cesarzy rosyjskich.
W roku 1867 Skierniewice otrzymały rangę miasta powiatowego i wraz z pobliskimi gminami zostały wyłączone z powiatu rawskiego.
W 1875 roku ukończona zostaje budowa dworca kolejowego Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Miasto po okresie stagnacji ponownie ożywa. Rodzina carska co kilka lat przyjeżdżała do Skierniewic, które były ich miejscem odpoczynku, a okoliczne lasy były areną carskich polowań.
Skierniewice były także miejscem spotkania trzech cesarzy. W pałacu należącym wtedy do cara Rosji spotkali się w 1884 roku cesarze Aleksander III, cesarz AustriiFranciszek Józef I i cesarz Niemiec Wilhelm I. Prowadzili tam rozmowy dotyczące wzajemnych stosunków i polityki wobec polskich dążeń niepodległościowych.
W czasie przynależności Skierniewic do Rosji w mieście znajdowały się koszary wojskowe. Stacjonowały w nich dwa pułki wojsk rosyjskich. Dla nich przede wszystkim wybudowano w pobliżu koszar cerkiew Narodzenia Pańskiego. Dziś jest to kościół garnizonowy pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.
I wojna światowa[edytuj]
Wybuch I wojny światowej wprowadził sporo zamieszania w mieście. W rejonie miasta toczyły się kilkutygodniowe zawzięte walki, a Skierniewice zajęli Niemcy (wkroczyli do miasta bez walki). 24 października 1914 roku Rosjanie odbili miasto, by ostatecznie wycofać się z niego w grudniu. Wtedy front ustabilizował się na linii pobliskiej rzeki Rawki, a walki przybrały charakter wojny pozycyjnej, front utrzymał się do lipca 1915. W czasie tych walk wojska niemieckie po raz pierwszy użyły gazów bojowych.
II Rzeczpospolita[edytuj]
Po zakończeniu I wojny światowej w 1918 roku Skierniewice ponownie zaczęły rozkwitać. Miasto należało do województwa warszawskiego. W 1916 roku (jeszcze w czasie wojny) przy placu św. Floriana wybudowano elektrownię. Dostarczała ona w 1925 roku prąd do prawie 400 domów w mieście[potrzebny przypis]. Obecnie z elektrowni pozostała jedynie zabytkowa brama.
W Skierniewicach zaczęły powstawać także inne zakłady produkcyjne. Wybudowano m.in. hutę szkła, fabrykę sklejki. W Skierniewicach umieściła swoje wydziały Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego oraz doświadczalne gospodarstwo ogrodnicze.
W roku 1927 Skierniewice gościły prezydenta Mościckiego. Przyjechał on do miasta na otwarcie Domu Sejmikowego (znajdującego się między ulicami Jagiellońską i Konstytucji 3 Maja).
II wojna światowa[edytuj]
Skierniewice zostały zajęte przez wojska niemieckie 10 września 1939 roku i weszły pod zarząd okupacyjny. 1 kwietnia 1941 roku straciły miano miasta powiatowego i włączone zostały do powiatu łowickiego.
W końcu 1940 Niemcy utworzyli w mieście getto, w którym umieścili całą żydowską ludność Skierniewic oraz grupy Żydów z innych miast centralnej Polski (łącznie niemal 7000 osób). Getto uległo likwidacji na przełomie marca i kwietnia 1941, a jego mieszkańców zmuszono do pieszego marszu do Warszawy, w trakcie którego zmarło kilkaset osób. Ogromna większość skierniewickich Żydów nie przeżyła wojny, wymordowana w obozach zagłady bądź wyniszczona ciężkimi warunkami bytowymi.
17 stycznia 1945 roku do Skierniewic wkroczyły wojska radzieckie. W tym samym czasie główne siły garnizonu niemieckiego ulokowanego w mieście w pośpiechu się wycofywały.
Polska Ludowa[edytuj]
Władze ludowe przywróciły Skierniewicom rangę miasta powiatowego, a w 1975 r. nadały im status miasta wojewódzkiego.
Skierniewice stały się ważnym ośrodkiem rozwojowym rolnictwa i przemysłu. W 1951 roku utworzono Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa, a w 1964 Instytut Warzywnictwa. Ważną rolę odegrał Zakład Genetyki RoślinPolskiej Akademii Nauk.
W czasach Polski Ludowej do największych zakładów w mieście należały: Zakład Urządzeń Odpylających i Wentylacyjnych Rawent, Zakłady Transformatorów Radiowych ZATRA, Zakład Materiałów Magnetycznych POLFER, Fabryka Urządzeń Odlewniczych Fumos, Zakłady Przemysłu Odzieżowego SARTO, Zakład Mleczarski OSM, Powszechna Spółdzielnia Spożywców PSS Społem, Huta Szkła, WPHW (Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Handlu Wewnętrznego), PHS – Przedsiębiorstwo Hurtu Spożywczego, Kombinat, Unitra[21]
Reformą administracyjną w 1975 roku zlikwidowano powiat skierniewicki, a w jego miejsce utworzono województwo skierniewickie. W związku z tym zapadła decyzja o rozbudowie miasta i powiększeniu liczby jego mieszkańców, które było jednym z najmniej ludnych miast wojewódzkich i zamieszkane było przez niespełna 30 tys. osób[potrzebny przypis]. Zamiar ten zamierzano zrealizować głównie poprzez zbudowanie dużegoosiedla mieszkaniowego z wielkiej płyty; 1977 r. rozpoczęła się budowa osiedla Widok, obecnie skupiającego blisko 1/3 mieszkańców Skierniewic.
W lipcu 1986 Leszek Miller został wybrany I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Skierniewicach. W grudniu 1988 wrócił do Warszawy w związku z awansem na sekretarza Komitetu Centralnego PZPR.
III Rzeczpospolita[edytuj]
Reforma administracyjna w 1999 roku zmniejszyła liczbę województw, a Skierniewice jako miasto na prawach powiatu znalazły się w województwie łódzkim.
Skierniewice jako garnizon wojskowy[edytuj]
- Jednostka Ułanów Carskich (1900 r.)
- 38 Tobolski Pułk Piechoty (stacjonował w okresie międzywojennym)
- 37 Jekatierinburski Pułk Piechoty (stacjonował w okresie międzywojennym)
- 18 Pułk Piechoty (po odzyskaniu niepodległości)
- 26 Pułk Artylerii Lekkiej (po odzyskaniu niepodległości)
- Jednostka Wojskowa Ludowego Wojska Polskiego
- Wojsko Polskie od 1989 r.
- W mieście znajduje się Wojskowa Komenda Uzupełnień (WKU)[22]
Ludność żydowska[edytuj]
Według danych pod koniec XIX w. co drugi mieszkaniec miasta był pochodzenia Żydem. Nie wiadomo jednak kiedy osiedlili się pierwsi Żydzi. Niektóre przekazy informują, że mieszkali tu już przed rokiem 1562. Skierniewiccy żydzi mieszkali w dzielnicy utworzonej w trójkącie zamkniętym ulicami: Okrzei, Mireckiego, św. Stanisława i 1 Maja. Na tym terenie w czasach okupacji, hitlerowcy utworzyli getto oddzielone murem i płotem. Znęcano się nad nimi psychicznie, obrażano ich uczucia i godność na każdym kroku. Żydzi nie mogli wychodzić na zewnątrz getta, gdyż groziło to ciężkim pobiciem, a nawet śmiercią. U większości Żydów osiadłych w Skierniewicach imiona były bardziej charakterystyczne niż nazwiska. Powszechnymi męskimi imionami były: Moszek, Szlam, Mordka, Izrael, Abram, Jakub, a wśród kobiet: Ruchla, Estera, Rywka, Chawa, Gołda, Szajndla. Likwidacja getta nastąpiła zimą 1941 roku.
Źródło[23]:
Getto w Skierniewicach[edytuj]
Getto utworzone przez Niemców w Skierniewicach w październiku 1940 roku, zlikwidowane w styczniu 1943 r.
Gospodarka[edytuj]
30 listopada 2012 roku w Skierniewicach zarejestrowanych było 5086 podmiotów gospodarczych (z wyłączeniem osób fizycznych prowadzących gospodarstwa rolne)[24]. Pod koniec października 2012 roku w mieście zarejestrowanych było 2100 bezrobotnych[25].
W 2012 roku Ministerstwo Rozwoju Regionalnego miast zleciło wykonanie „Raportu o rozwoju społecznym Polska 2012”. Wśród wszystkich miast województwa łódzkiego Skierniewice zajęły 1 miejsce pod względem dobrobytu mieszkańców. Według wskaźnika „Edukacja” miasto zajęło 20 miejsce w kraju, wyprzedzają je tylko miasta wojewódzkie.
Wskaźnik LHDI dla Skierniewic wynosi 54,89 (maks. 100) w tym wskaźnik zdrowia – 43,04, wskaźnik edukacji określono na poziomie 73,28, a zamożności 52,42.
Bezrobocie[edytuj]
Według danych na rok 2010 Skierniewice miały 9% bezrobocie, w tym 817 mężczyzn i 948 kobiet[26].
Handel[edytuj]
Skierniewice pełnią rolę regionalnego ośrodka handlowego. W mieście znajdują się supermarkety i dyskonty Tesco, Carrefour, Kaufland, Biedronka, Lidl, Intermarché i Bricomarché. W mieście znajdują się sklepy sieciowe RTV Euro AGD, Avans, Empik, Rossmann, CCC, Deichmann. Na osiedlu Widok jest także market ogólnobudowlany Castorama. W centrum miasta znajduje się Galeria Handlowa DEKADA.
-----------
Komentarze
Prześlij komentarz